Piz Badile noordoostwand ( zonbeschenen wand ) is 1 van de 6 klassieke Alpenwanden. De eerstbeklimming van 14-16 juli 1937 liep uit op een drama. 2 van de 5 klimmers overleden door uitputting nadat ze verrast werden door een sneeuwstorm. Tegenwoordig bekijk je eerst de weersvooruitzichten.

Onze Uitrusting: Klimmateriaal, bivakspullen en wat te eten en drinken voor 2 dagen.

In het bivak nabij de wand. Een soort adelaarsnest. Mariet nam een slaapzak, ikzelf een donsjas.

Touwlengte 5

Touwlengte 5

Touwlengte 6: Het bovendeel van de wand gaat nog schuil achter de overhangende rotsen. Speuren naar de ideale lijn zonder referentie van andere klimmers. Begin September hadden we de wand voor ons alleen.

Midden in de wand kwamen we een messtin tegen. Meestal voorzien van een notitieboekje. Hier zat niets meer in dan en stuk plastic.

Mariet is onder de indruk van de hoge wand. Een enkele keer hoorde ze stenen voorbij suizen.

Na een dak links te hebben gepasseerd kregen we zicht op het bovenste wanddeel .

Een klemmechanisme voor het plaatsen van een tussenzekering in een barst.

De V-vormige Kamin: hier heb je geen keus, hier moet je omhoog, er is geen ideale terugweg.

Spectaculair klimwerk met het plaatsen van eigen zekeringen.

Mariet balanceert zich omhoog door de V vormige kamin

De buur Piz Cengalo

Fraai vergezicht tijdens de afdaling over de Nordkante

Na de abseils over de Noordkante ( laatste stuk in het donker ) waren we terug in het bivak waar we een deel van de uitrusting hadden achtergelaten. Vanwege de duisternis, mistflarden en wat motregen bleven we hier overnachten. Foto is de ochtend erna.

De afdaling naar het groene dal

Rustdag op de camping na de beklimming v.d. beroemde Cassin route op Piz Badile noordoostwand.

Climb high, rest low